flag-en

Inspiratieblog Intuïtief Ondernemen

Artikelen, video’s, linkjes en citaten

11 Jaar ondernemen tip 9: Experimenteren – Vallen en opstaan

Dit is tip 9 in de serie van 11 in het kader van het 11-jarig bestaan van mijn bedrijf. Experimenteer, probeer uit, maak fouten en leer.

Avonturier en vasthouden aan het oude – hoe experimenteer je?

Het is heel interessant, terwijl ik heel erg van nieuwe dingen en avontuur hou, vind ik veranderingen ook best spannend en laat ik dingen het liefst zoals ze zijn. Deze interne spanning merk ik ook heel erg in mijn ondernemerschap. Voordat ik de stap zette om mijn baan op te zeggen en het onzeker bestaan als ondernemer in te stappen, had ik bijvoorbeeld wel een duwtje nodig. Terwijl het avontuur me ook wel aansprak. Heerlijk hoe deze twee polen soms in mij een lekkere strijd voeren.

Wat ik heb geleerd in de afgelopen 11 jaar is dat lekker experimenteren voor mij heel goed werkt. Inderdaad gewoon het avontuur aangaan en zien wat ervan komt. Dit zit dus ook gedeeltelijk in mijn aard en past daarom bij me. Tegelijkertijd denk ik dat het in het algemeen wel goed is om niet alles helemaal door te denken en alle mogelijke scenario’s helder te hebben, maar gewoon te doen en te zien wat zich dan ontvouwt.

Hoe ik echt op mijn bek ging

Vallen en opstaan
Hier was ik 9 jaar en leerde schaatsen met vallen en opstaan

En ja, als je experimenteert, ga je wel eens goed op je bek. Ik kan me nog heel goed een workshop herinneren die ik heb gegeven. Het was een van mijn eerste opdrachten en de eerste keer dat ik zelfstandig een workshop gaf. In de voorbereiding zag ik het helemaal zitten. Toch vond ik het ook nog wel spannend; zeker omdat ik een serieuze prijs had gevraagd voor deze dag. Toen de klant vroeg of ze met 25 in plaats van 12 mensen konden komen, leek me dat geen probleem. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, was mijn naïeve gedachte. Maar wat ging die workshop waardeloos. Het werd een soort saaie lezing waarin ik de interactieve elementen die ik had bedacht, oversloeg. Die vond ik te spannend, denk ik achteraf. En 20 mensen is echt heel anders dan 12. Dat merkte ik toen ik voor de groep stond. Tja, toen kon ik dus niet veel anders meer dan me vastklampen aan het vertrouwde en aan mijn presentatie.

Het was een waardeloze workshop en ik kan daar nu af en toe nog van balen. Maar ja, dat is ook leren en jezelf ontwikkelen. Inmiddels heb ik geleerd om nieuwe dingen aan te bieden als een pilot en er een lagere prijs voor te vragen. Dat geeft mij meer ruimte om fouten te maken en te leren.

De tweede workshop die ik gaf, ging al wel iets beter, maar was nog steeds niet goed. Vond ik (en de klanten ook). Er was veel meer interactie, maar het was los zand; er zat geen lijn in.

Door te experimenteren ben ik gekomen waar ik nu sta

Maar ik ben gewoon door gegaan met experimenteren, leren, vallen en weer opstaan. Inmiddels kan ik zeggen dat ik een ervaren trainer ben die in het Nederlands of Engels workshops kan verzorgen voor 4 – 200 man. Ik merk ook dat ik het heel leuk vindt om te doen. Workshops en interactieve lezingen zijn echt een belangrijk onderdeel geworden van mijn bedrijf in de loop der tijd. Als ik niet de stap had gezet om die eerste, maar vooral de tweede en derde workshop te geven, was ik nooit gekomen waar ik nu sta.

Wat is de kleinste versie die ik nu al kan uitvoeren?

Ook met video’s en online training in het algemeen heb ik veel geëxperimenteerd. Ik had het idee dat ik wel iets met video wilde. Nu kon ik eerst gaan uitzoeken hoe dat allemaal werkte. Welke apparatuur het beste was, hoe ik de verlichting en het geluid optimaal moest krijgen. Ik zou op zoek kunnen naar een studio of een kamer in mijn huis als studio inrichten. Dat zou allemaal hebben geleid tot uitstel en misschien wel tot afstel.

De vraag die ik mezelf altijd stel is “wat is de kleinste versie die ik nu al kan uitvoeren?”. In het geval van video was dat een opname met een ouder videocamera die ik nog had. Volgens mij heb ik nog wel een microfoon gekocht (wat inderdaad weer voor vertraging zorgde omdat ik eerst de verkeerde had gekocht en me moest verdiepen in welke microfoon je nodig hebt voor videocamera’s). Ik ben gewoon een video op gaan nemen zonder verdere voorbereiding. Het onderwerp? Experimenteren!

Inmiddels heb ik meer dan 100 video’s opgenomen; vlogs, promotievideo’s en instructievideo’s voor delen van mijn online programma’s. Deze waren er nooit gekomen als ik niet gewoon was begonnen met een experimenteervideo. De opnames maak ik nu met mijn iPhone 7 en een opspeldmicrofoon. Ik heb een paar daglichtlampen gekocht en dat is het. Videobewerking deed ik eerst met Windows Moviemaker dat gratis bij Windows zit. Nu doe ik het met Magix, een iets professioneler pakket (ja, ik weet dat ik het ook zou kunnen uitbesteden, maar ja, dat doe ik dus niet. Zie ook tip 7).

Soms leidt experimenteren tot een mislukking

Niet altijd leiden experimenten tot een succes. Soms stop ik ook nadat ik iets heb uitgeprobeerd. Gewoon omdat het niet werkt of omdat het mij niet bevalt.

Een van de belangrijkste activiteiten die ik ben gestopt is de Academie voor Intuïtief Coachen. Dit bleek achteraf ook een experiment te zijn, hoewel ik het nooit als zodanig ben begonnen. Met deze Academie wilde ik coaches, trainers en therapeuten opleiden om hun intuïtie in te zetten in de begeleiding van mensen. Daarnaast wilde ik ze ondersteunen bij het succesvol opzetten en uitbouwen van hun bedrijf. Het pakte uiteindelijk niet uit zoals ik wilde. Sterker nog het zorgde voor stagnatie, spanning en ik was niet meer in flow. In dit artikel vertel ik alles over deze ervaring.

Waardebepaling achteraf werkte niet voor mij

experimenteren - waardebepaling achteraf Een ander experiment dat geen succes is geworden, is het werken met waardebepaling achteraf. Voor een aantal workshops en coachingssessies heb ik deze aanpak gehanteerd. Het leek erg interessant. Mensen betalen wat ze je dienst waard vinden. Dat is toch het allermooiste? Ik heb echter gemerkt dat dit niet goed werkt. Allereerst is het voor mensen heel lastig om de waarde van je dienst achteraf te bepalen. Ik hoorde van deelnemers aan een workshop dat ze de hele workshop bezig waren geweest met wat ze het nou waard vonden. Als de workshop over waarde, geld e.d. zou gaan, zou dit wat toevoegen, maar daar ging hij niet over. Het verstoorde dus de inhoud van de workshop.

Daarnaast heb ik gemerkt dat mensen over het algemeen erg weinig betalen via deze methode (misschien zegt dat iets over de waarde van mijn diensten, maar dat denk ik niet). Voor een workshop van een halve dag inclusief koffie/thee die ik met 3 anderen gaf, gaven mensen gemiddeld 20 euro. Er was ook iemand die 10 euro gaf met de boodschap dat dit de laatste 10 euro was die ze deze week kon uitgeven. Het was voor haar dus heel waardevol. Dat was ook mooi om te ervaren, maar je kon er geen rendabel bedrijf op bouwen.

Inmiddels werk ik niet meer met deze manier van waarde bepalen. Ik bepaal van tevoren de prijs voor een training, coaching of opleiding. Dat doe ik op basisvan mijn intuïtie, op basis van de waarde die ik denk dat ik ermee creëer en ook een beetje kijkend naar andere spelers in de markt. Voor mensen die niet zoveel geld te besteden hebben, ben ik altijd bereid om te onderzoeken hoe het wel betaalbaar kan worden. Daarmee betalen de andere klanten indirect voor de mensen en organisaties die minder geld te besteden hebben. Dat werkt voor mij heel goed.
Wat ik nog wel overweeg is om te werken met waardebepaling vooraf. Dan bepaal je van tevoren hoeveel waarde je uit een workshop of coachtraject wil halen. Vervolgens zorg ik dat jij die waarde ook krijgt. Lijkt me een interessant experiment!

Weet wanneer het “voor het echie” is

experimenteren---stevig-staan---geaard Soms is de grens tussen experiment en ‘voor het echie’ niet helemaal duidelijk. Alles is tijdelijk en alles stopt uiteindelijk een keer (maar daarover in de volgende tip meer). In die zin is alles een experiment. Dus ja, wanneer eindigt het experiment en begint het echie? Dat is voor mij iets persoonlijks. Als ik het idee heb dat het niet meer uitproberen is. Als ik het gevoel heb dat ik stevig sta en weet dat ik echt waarde toevoeg, is voor mij het experiment voorbij. Ik voel me als een goed gewortelde boom en kan vertrouwen op mijn eigen kracht.

Dat betekent niet dat ik altijd weet wat er gaat gebeuren of wat het resultaat zal zijn, maar het is een innerlijke houding van stevig staan en overtuigd zijn van mijn toegevoegde waarde.

Dit is voor mij een belangrijk inzicht wat mede ontstaat is doordat ik klanten heel lang door zag gaan met experimenteren (lees hele lage prijzen vragen). Daar merkte ik dat er soms fundamenteel iets niet klopte in het zelfvertrouwen en zelfbeeld. Dan komen we weer bij tip 5, namelijk dat je op dat moment aan jezelf moet werken om steviger te kunnen staan en de fase van experimenteren en uitproberen af te kunnen ronden. Alleen dan kun je een rendabel bedrijf opbouwen waarvan je kunt leven.

Bouw de brug terwijl je erover heen loopt

Kortom, durf te experimenteren. Je hoeft niet alles helemaal doordacht en vastgelegd te hebben. Bouw de brug terwijl je erover heen loopt. Geef dit ook aan richting je klanten en geef eventueel korting zodat je speelruimte creëert. Weet ook wanneer het experiment klaar is en wanneer je volledig achter je dienst of product kunt gaan staan met een prijs die daarbij past.

De 5e stap in mijn e-boek gaat ook over experimenteren, omdat ik het echt een belangrijke basis vindt van intuïtief ondernemen!

Ik ben benieuwd waar jij mee gaat experimenteren de komende tijd. Of juist gaat stoppen met experimenteren?
Laat je reactie achter onderaan dit bericht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *