Inspiratieblog Intuïtief Ondernemen
Artikelen, video’s, linkjes en citaten
Aanslagen Brussel van verschillende kanten bekeken
De aanslagen in Parijs liggen nog vers in ons geheugen en een nieuwe golf van geweld raakt Europa. De aanslagen in Brussel hebben opnieuw veel reacties losgemaakt in de wereld. De blog die ik schreef over de aanslagen in Parijs geldt ook nu voor Brussel. In deze blog wil ik een aantal perspectieven met je delen die je kunnen helpen om meer ruimte en mogelijkheden voor jezelf te creëren.
Deze blog is exact dezelfde als die ik schreef n.a.v. de aanslagen in Parijs, omdat dezelfde lagen nog steeds gelden.
Na de vreselijke gebeurtenissen in Brussel komt het nieuws en de (social) media als een speer op gang. Naast de tot haataanzettende en verdeeldheid creërende berichtgeving, gelukkig ook veel oproepen om ons niet gek te laten maken en vanuit liefde met deze situatie om te gaan.
Graag wil ik een aantal verschillende perspectieven met je delen die kunnen helpen om je bewustzijn te verruimen, waardoor meer mogelijkheden en ruimte ontstaat. Deze zijn niet alleen van toepassing op de aanslagen in Brussel, maar ook op anders situaties.
Wat mij betreft zijn er verschillende lagen waarop je naar deze gebeurtenis kunt kijken. Iedere laag heeft z’n eigen dynamiek en roept zijn eigen emoties op. Het is daarom goed om deze lagen in eerste instantie uit elkaar te halen.[
De laag van de dagelijkse werkelijkheid
Dit is dat wat we direct waarnemen en meemaken. Op dit niveau is het een dramatische gebeurtenis waar er slachtoffers zijn gevallen en het zaak is de daders te vinden. Hier gaat het ook over hoe het recht kan zegevieren en welke straf de daders moeten krijgen.
Op deze laag gaat het ook over wat werkelijkheid is en wat niet; over stemmingmakerij, verdraaien van feiten en conclusies trekken die je eigenlijk niet mag trekken. In de dagelijkse werkelijkheid kun je je aandacht op heel veel zaken richten, je kunt vele feiten waarnemen. Vervolgens ga je deze feiten interpreteren en trek je conclusies. Bij al deze stappen maak je keuzes en zou je ook andere keuzes kunnen maken. Het is daarom interessant om te onderzoeken welke keuzes je hebt gemaakt als je tot een bepaalde conclusie bent gekomen, of welke keuzes iemand anders heeft gemaakt als hij tot een andere conclusie is gekomen.
Hier gaat het ook over complottheorieën en wie wie de schuld geeft. Veel blogs en Facebookposts gaan hierover. Zie het als een van de lagen waar je naar kunt kijken.
De laag van jouw reactie
Als je iets meemaakt, iets hoort of op een andere manier waarneemt, doet dit wat met je. Je reageert erop. In het geval van de aanslagen in Brussel kan het zijn dat je boos wordt, je wordt verdrietig, wanhopig, angstig. Allerlei emoties die ontstaan doordat op de een of andere manier de berichten tot je zijn gekomen.
Op deze laag is het interessant om te onderzoeken waarom je reageert zoals je reageert. Want als je eerlijk bent en je zit in je woonkamer in een willekeurig dorp in Nederland en ziet op het nieuws dat er aanslagen zijn gepleegd, dan hoef je niet bang te zijn en eigenlijk ook niet boos. Want het gaat niet over jou. Dit is natuurlijk anders als je in Brussel was en op de plek van de aanslagen.
Blijkbaar roepen deze gebeurtenissen iets in jezelf op. Mijn ervaring is dat er bepaalde patronen zijn, die dan geactiveerd worden. Jouw systeem gaat een bepaald pad bewandelen zodra je hoort van de aanslagen. Er komen gedachtes, die veroorzaken weer emoties, er komen meer gedachtes en je voelt van alles in je lijf gebeuren. Vervolgens zul je dit omzetten in daden.
Deze patronen heb de loop der jaren opgebouwd. Het zijn als groeven in een langspeelplaat, de naald volgt ze als vanzelf en er komt iedere keer hetzelfde geluid uit.
Toch heb je hier keuzes. Jij bepaalt hoe je je voelt. Jij bepaalt of je je bang laat maken, of dat dit je sterkt om positief en liefdevol te blijven handelen. Jij bepaalt of je buitenlanders (of wie dan ook) gaat wantrouwen, of dat je vol vertrouwen kunt blijven. Dit vraagt soms wat dieper graven en misschien een keer een coachsessie om de wortel van het patroon aan te pakken. In alle gevallen vraagt het zelfreflectie en zelfkennis om te zien wat je doet en waardoor dat komt.
De systemische laag
Als je systemisch naar de situatie kijkt, dan gaat het niet over de details, de specifieke gebeurtenis. Je kijkt naar het geheel, het systeem. Dan zie je de aanslagen als symptomen van een dieper liggend vraagstuk of probleem. Een mooie vraag in deze laag is “Voor welk probleem waren deze aanslagen een oplossing?”. Ik heb hier het antwoord niet op, maar weet wel dat je dan tot andere conclusies en andere oplossingen gaat komen. De manier waarop je namelijk een probleem definieert, bepaalt ook de mogelijke oplossingen.
De systemische kijk is voor mij sterk gekoppeld aan het werken met diverse soorten opstellingen. Wat ik hierin keer op keer heb gezien is dat er geen daders en geen slachtoffers zijn. Dat is natuurlijk best lastig voorstellen vanuit het perspectief van de laag van de dagelijkse werkelijkheid. Daar zijn wel daders en slachtoffers. Vanuit systemisch perspectief echter niet. Iedereen is een onderdeel van het systeem en vervult daarin een bepaalde rol. Er is ook een goede plek voor iedereen. Vragen die je kunt stellen zijn “welke disbalans wilden ze hier onbewust meer in balans brengen” of “aan wie waren de plegers van de aanslagen onbewust trouw door dit te doen?” of “wat willen ze hiermee onbewust zichtbaar maken wat door velen niet gezien wordt?”. Mijn ervaring is dat leden van een systeem als het ware door het grotere geheel ‘in dienst’ worden genomen om balans te brengen of bepaalde hyaten in het systeem te dichten. Dit wordt in opstellingen altijd heel duidelijk. Wellicht dat er een groep mensen is die een opstelling hebben gedaan omtrent de aanslagen. Dat weet ik niet.
In dit artikel licht terrorisme expert Peter Knoope wellicht een tipje van deze sluier op n.a.v. de aanslagen in Parijs.
Vanuit dit perspectief ontstaat een bredere kijk op het probleem. Je gaat voorbij aan de symptomen, de buitenkant en gaat op zoek naar de verbindingen in en met het grotere geheel. Door niet naar daders en slachtoffers te kijken, ontstaat een genuanceerder beeld en bijbehorende acties.
Blogs en Facebookposts die vragen om liefde te sturen naar de slachtoffers EN de daders; die aanmoedigen om kwaad niet met kwaad te vergelden gaan over deze laag. Voel maar wat het met je doet om op deze manier je te verbinden met de aanslagen in Brussel.
De eenheidslaag
De laatste laag die ik wil noemen is de laag waarop we allemaal één zijn. Misschien ken je de ervaring dat als je in de natuur zit, je aandacht naar binnen richt en even helemaal stil wordt, dat je je dan verbonden voelt en weet met alles om je heen. We zijn als golfjes in een oceaan; tegelijkertijd apart en tegelijkertijd één, afhankelijk van je aandacht.
Als je wilt kun je de meditatie doen die ik na de aanslagen in Parijs heb opgenomen waarin ik je begeleid om dit eenheidsgevoel te ervaren. Er zijn verschillende manieren om dit te doen. Voel, weet, kijk welke het beste bij jou past.
Vanuit dit eenheidsbewustzijn is er niet zoveel te vinden van de aanslagen. Het zijn gebeurtenissen die zich afspelen in dit grotere bewustzijn. Je bent (als je nog kunt spreken van iets zijn) en dader, slachtoffer, toeschouwer en Brussel tegelijkertijd. Op deze laag zijn er helemaal geen oordelen meer en heb je ook geen behoefte om actie te ondernemen. Het is een gevoel van compleetheid ook in roerige tijden. Het is het nulpunt waar plus en min in samenkomen.
Voor je hoofd is het niet te bevatten, maar mijn ervaring is dat je via je lichaam en een diep weten van binnen je daarmee kunt verbinden.
Als je vanuit deze verschillende lagen naar de situatie kijkt en je ermee verbindt, ontstaan er veel meer mogelijkheden. Dit helpt niet alleen bij het omgaan met de aanslagen in Parijs of Brussel (of waar ook op de wereld), maar ook met andere zaken die je tegenkomt als ondernemer.
Wil je in een reactie achterlaten vanuit welke laag jij vaak naar een situatie kijkt en welke laag je daaraan toe zou willen voegen? En wat dit betekent voor jouw reactie op de aanslagen in Brussel. Ik ben benieuwd.
Eén reactie
Hoi Martijn,
Bedankt voor je blog. Zelf reageer ik meestal vanuit de systemische laag als het aanslagen betreft. Zo gauw iets dichter bij huis komt, iets dat mij of mijn lieverds aangaat, dan schuif ik via de laag van mijn reactie door naar de systemische laag. Ook merk ik dat mijn omgeving me soms een laag lager (die je vóór de door mij genoemde laag noemt) probeert te trekken.
Het liefst wil ik groeien naar de eenheidslaag, natuurlijk, hierin ligt m.i. de weg naar vrede…. Ik zal de meditatie doen, door me hierdoor aan te laten raken kom ik steeds dichterbij de eenheidslaag
warme groet, Anneke